48/46
Kopenhag 1919: Genç bir fabrika işçisi işsiz ve hamiledir. Yeraltı bir evlat edinme ajansı işleten Dagmar’la tanışır. Aralarında güçlü bir bağ oluşur, ancak işinin ardındaki şok edici gerçeği keşfettiğinde dünyası yıkılır. Danimarka’nın En İyi Uluslararası Uzun Metraj Film dalında resmi katılımı; 97. Akademi Ödülleri 2025. Büyük Savaş’ın son günleridir ve Caroline bir fabrikada çalışarak zar zor hayatta kalmaktadır. Kocası savaş sırasında ortadan kaybolduğu için kendini dul olarak görmektedir (Danimarka gerçekten katılmamış olsa da), ancak kocası ölü olarak listelenmediği için dul maaşı almamaktadır. Film boyunca çok şey olur ve spoiler vermek istemiyorum, bu yüzden filmde beklendiği kadar büyük bir olay olmayan bir şeyi vurgulamak dışında konuya girmeyeceğim. Filmin ikinci yarısı çok fazla ilgi görse de, benim için filmin gerçek değeri Caroline’in hikayesinin gerçeklik duygusudur. Bir filmde biri en son ne zaman potansiyel bir kiracıyı günde iki saat boyunca (saat ondan öğlene kadar, ki bu şu anda pek de iyi bir anlaşma olmayabilir, çünkü çoğu insan o saatlerde çalışıyor olurdu) akan su alabileceğini söyleyerek daireyi tutmaya ikna etmeye çalıştı? O dönemdeki yaygın uyuşturucu kullanımı ne zaman bu kadar açık bir şekilde tasvir edildi? Dagmar’ın yaptığı bile nispeten sıradan bir şeydi, ancak bu noktada eğilimin aşağı yönlü olduğunu ve eskisi kadar sık olmadığını kabul ediyorum. Aslında, pazarlama farklı olsaydı ve Dagmar beklenen bir karakter olarak yetiştirilmemiş olsaydı filmden daha fazla keyif alabilirdim. Dagmar ana karakter olsa da, film açıkça Caroline ve mücadeleleri hakkında. Öte yandan, filmde gerçek hayatta kullanılan bu kişinin önceden bilinmeseydi, kapıda Dagmar Overby adını gördüğümde nasıl hissedeceğimi söylemek zor. (Filmin gerçek olaylardan esinlendiği, onlara dayanmadığı, bu yüzden gerçek Dagmar’dan biraz uzak durmaya çalıştıkları belirtilmelidir). Bazı izleyicilerin Caroline’a sempati duyması zor olacak diye düşünüyorum, çünkü bazen doğru kararı biraz geç vermiş gibi görünüyor. Aynı zamanda, şansınızın size karşı olduğu bir dünyada hayatta kalmaya çalışırken etik için fazla zaman veya fırsat yoktur. Öte yandan, ona verdiği umudun bu dünyada boşuna olduğunu bilsek de, neden bu yola girdiğini anlıyoruz. Filmin görünümünü beğendim. Siyah beyaz ve tüm şehir harap ve zar zor ayakta duruyor gibi görünüyor. Bize çalışan yoksulların refahına olan ilgisizliği veya hatta hor görmeyi hatırlatıyor. İşler gerçekten bu kadar değişti mi? Tasvir edilen zaman bir asırdan fazla önce gerçekleşti, ancak kadınların bedensel özerkliği kavramı bir kez daha sürekli saldırı altında. Elbette her sanat eseri bir bakıma yaratıldığı dönemin aynasıdır, ancak benzerlikleri burada görmek daha kolay görünüyor.